ANKARA-BHA
Prof. Dr. Zakir Avşar, ” Abdülhak Molla da Recep Tayyip Erdoğan da haklı çıktı…” başlıklı yazısında şunları ifade etti:
“Abdülhak Molla da Recep Tayyip Erdoğan da haklı çıktı…
Biraz tarih bilmek iyidir. Tarihi şahsiyetlere dair bilgiler de iyidir. Olanı biteni anlayabilmek ve kavrayabilmek için, bu gün olanların dünden kaldığını görebilmek için gerilere gitmek yararlıdır…
Abdülhak Molla (1786-1854), hekimbaşı, şair ve edip kimliği ile maruftur. Süleymaniye Tıp Medresesi mezunu, müderristir (1801). Ağabeyi Mustafa Behcet Efendi’ de hekimdir ve hekimbaşıdır. Onun hekimbaşılığı sırasında saray hekimi olmuş; ama yaşı ve deneyimi nedeniyle abisi Saray’ı Cedit yerine Saray’ı Atik’de göreve başlatmıştır. Fırtınalı sayılabilecek hayatında sürgün de vardır, taltif de… Bir yıllık bir Edirne sürgünü sonrası Sarây-ı Cedîd’e hekim tayin edilmiş; çeşitli ilmî pâyeler alarak devlet kademelerinde değişik idarî görevlerde bulunmuştur. Ağabeyi Mustafa Behcet Efendi’nin vefatı üzerine, onun yerine hekimbaşı tayin edilmiş; Anadolu kazaskeri, sonra Rumeli Kazaskeri payeleri almış; Hekimbaşılık vazifelerine birkaç kez azil ve atama yoluyla gidip gelmiştir. 1853’te, Rumeli kazaskerlerinin en eskisine verilen “reîsü’l-ulemâ” unvanını almış, bir yıl sonra Bebek’teki yalısında vefat etti (19 Mayıs 1854). Sultan Abdülmecid’in iradesi ile daha sonra pek çok devlet adamı, âlim ve şairin defnedildiği Divanyolu’ndaki II. Mahmud Türbesi hazîresine ilk defnedilen kişi olmuştur. Abdülhak Molla, tabip olmasının yanısıra âlim, edip, şair, güzel konuşan, zarif ve nüktedan bir kimse idi. Bu meziyetleri sebebiyledir ki. II. Mahmud’un yakın çevresine girmiş ve musâhibleri arasında bulunmuştur. Cevdet Paşa, gezmeyi pek sevmeyen Sultan Abdülmecid’in, Abdülhak Molla’nın Bebek’teki yalısına iki defa gittiğini, böylece ona verdiği kıymeti diğer devlet ricâline göstermek istediğini söyler. Şairliği tabipliği kadar önde olmamakla birlikte gazel, kıta, beyit olarak pek çok şiiri günümüzde de bilinir, zikredilir…
Yalısındaki eczanesinin kapısına astırdığı, “Ne ararsan bulunur derde devâdan gayri” mısraı meşhurdur. Ancak bu günlerde herkesin sıklıkla söylediği bir beyti vardır ki, kendisinden dahi daha meşhurdur. Beyit bilinir de, söyleyeni pek bilinmez… “Bu mesel ile bulur cümle düvel fevz-ü felâh; Hazır ol cenge eğer ister isen sulh-ü salâh./ Bütün devletler kurtuluş başarısını bu ibretlik sözde bulur; Şayet barış istiyorsan savaşa hazır ol.” Günümüze intikal eden bir Latin atasözü de vardır ki, bir nevi aynıdır: “Si vis pacem, para bellum./ Eğer barış istiyorsan, savaşa hazır ol.”
Rusya – Ukrayna arasındaki uzayan savaşın ABD’de Trump’ın ikinci dönem başkanlığı ile birlikte almış olduğu seyir, NATO’nun müttefiklerinin bir savaşa girmeleri halinde 5. Maddeyi işletip işletmeyeceği, özellikle ABD ordusunun müttefikleri olan AB ülkelerini başta Rus tehdidi olmak üzere olası bir saldırıya karşı koruyup korumayacağı artık çok büyük kuşkuları barındırıyor.
Trump açıkça kendilerine ödeme yapmayan AB ülkelerine Rusya’yı saldırtacağından bahsedebiliyor. Tüm Avrupa ülkelerinin birinci gündemi savunma ve güvenlik konuları. Bir Avrupa ordusu mümkün mü tartışmaları her zamankinden daha fazla yapılıyor… Kıtanın güvenlik stratejisinin yeniden belirlenmesi her geçen gün daha da kritik hale geliyor…
Avrupa Maliye Bakanları, Brüksel’de bir araya gelerek Avrupa savunmasının finansmanını görüşecek. Geçenlerde Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, “Rearm” adını verdiği planı tanıtmıştı. Bu plana göre, Avrupa ülkeleri savunmalarını güçlendirmek için 800 milyar avroya kadar ek harcama yapacak. Finansmanın 650 milyar avroluk kısmı, Avrupa’nın bütçe kurallarında yapılacak esneklikle sağlanacak, kalan 150 milyar avro ise Komisyon tarafından kredi olarak verilecek.
Düşünün ki, Jordan Bardella, Fransa’da ırkçı olarak bilinen bir siyasetçi. İtalyan ve Cezayir kökenli bir ailenin çocuğu. Kendisi ile ilgili yorumlarda “Zafer Partisi’nin Suriye’li bir yöneticisi olması gibi…” ifadeleri de var… Bardella, yeniden silahlanma için Avrupa önceliği talep ediyor. Bir zamanlar Avrupa’yı sert şekilde eleştirip İngiltere’nin AB’den ayrılışını ifade eden Brexit benzeri, Fransa’nın ayrılması anlamına gelen“Frexit”i savunan Rassemblement National (RN), bugün farklı bir çizgide. Partinin lideri ve Avrupa Parlamentosu milletvekili Bardella, RN’nin ulusal öncelik söylemini AB düzeyine taşıyarak, özellikle Rus tehdidine karşı Avrupa’nın yeniden silahlanmasında Avrupa önceliği çağrısı yapıyor.
Fransa’nın yeniden silahlanması o kadar kolay mı? Bu iş nasıl olacak? Uzmanları tartışıyor, maliyet hesaplıyor. Çıkan rakamlar önemli, yıllık ek 50 milyar Euro! Peki, bu para nereden bulunacak?
Emmanuel Macron’un hedefi, Fransa’nın askerî harcamalarını iki katına çıkarmak. Ancak savunma bütçesi şimdiden 50 milyar euroyu aşarken ve GSYİH’nin %2’sinden fazlasına denk gelirken, bu mali yükün nasıl karşılanacağı büyük bir soru işareti.
Almanya farklı mı? Düşünün ki, Yeşiller, savunma harcamalarına ilişkin kendi önerisini sundular. Genel seçimlerde kaybedenler arasında yer alsalar da, Yeşiller şimdi CDU ve SPD’nin tartışmalı mali paketi konusunda kilit rol oynuyor. Başlangıçta hükümetin taslağını reddedeceklerini açıklayan parti, şimdi savunma harcamalarının artırılmasına yönelik kendi önerileri ile kamuoyunun önündeler. Bu hamle ile elbette, koalisyon görüşmelerinde baskıyı artırmayı amaçlıyorlar.
Almanya’da anketler yapılıyor. Nükleer silah edinme ile ilgili toplumun nabzı tutuluyor. Nükleer silahlarla ilgili kamuoyu desteğinde değişim ayan beyan… Yeni anketlere göre, Alman kamuoyunun çoğunluğu nükleer silahlara karşı olsa da, bu silahlara yönelik destek geçen yıla oranla bile belirgin şekilde artmış durumda.
İtalyan Savunma Bakanı Guido Crosetto, Genelkurmay Başkanı’na ordunun yeniden güçlendirilmesi için bir plan hazırlama talimatı verdi. Plan, 30.000 ila 40.000 ek askerin eğitilmesini öngörüyor. Böylece İtalya, olası bir kriz anında 135.000’den fazla askeri görevlendirebilecek. Daha birkaç ay önce sadece yedek birliklerin eğitimi gündemdeyken, artık aktif görevdeki asker sayısının artırılması tartışılıyor.
Bu durum ABD’ye tüm dünyada güvenin bitmesi anlamına geliyor. Uluslararası hukuku, kurumları, kuralları yıktılar. Gazze’de insanlık dramı yaşanırken, soykırım gerçekleştirirken uyuyan, zaman zaman yangının üzerine benzin döken Avrupa, benzeri bir gaddarlığın kendilerinden çok uzak olmadığını Trump ile anladı… Nadir bulunan toprak elementleri dâhil, ülkenin malvarlığına çökmek için Ukrayna’yı Rusya’nın insafına bırakan ABD, bununla yetinmiyor… Rusya’yı gösterip AB’yi de sistematik bir şekilde haraca bağlamak istiyor… Tıpkı Ortadoğu’da Arap ülkelerine İran ve İsrail’i gösterip iradeleri dahil her şeylerine el koyduğu gibi… Ortada reel bir Rus tehdidi ve Donald Trump’ın NATO’nun kullanımı konusundaki tutum değişikliği var… Avrupa ülkelerinin hepsini savunma stratejilerini yeniden gözden geçirmeye mecbur. Artık, en hakiki gerçek, herkes başının çaresine bakacak. Barışı sağlamak ve korumak için savaşa hazır olacak…
Abdülhak Molla ne kadar haklı imiş… Ve, iyi ki Recep Tayyip Erdoğan, “Hazır ol cenge eğer ister isen sulh-ü salâh” meseline uygun hareket ile; iktidarının ilk gününden itibaren “yerli ve milli” anlayışıyla savunma sanayiinde dışa bağımlılığı minimize etmiş…”